wymóc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vd, wymócmogę, wymócmoże, wymócmóż, wymócmógł, wymócmogli {{/stl 8}}{{stl 7}} stosując różne środki nacisku i perswazji, skłonić kogoś do czegoś; przekonywaniem, naleganiem, groźbami uzyskać coś u kogoś; wymusić :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymóc — dk XI, wymócmogę, wymócmożesz, wymócmógł, wymócmogła, wymócmogli, wymócmógłszy «wydobyć coś od kogoś, uzyskać coś u kogoś usilnym staraniem, naleganiem, natarczywymi żądaniami; wymusić» Wymóc na kimś przyznanie się do winy. Wymógł na rodzicach… … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
groźba — ż IV, CMs. groźbabie; lm D. gróźb 1. «zapowiedź niebezpieczeństwa, kary, zemsty itp.; pogróżka» Czcze groźby. Wymóc coś na kimś groźbami. ◊ Ani prośbą ani groźbą «żadnym sposobem, w żaden sposób» ◊ Pod groźbą czegoś «gdy coś grozi, bojąc się… … Słownik języka polskiego
przymusić — dk VIa, przymusićmuszę, przymusićmusisz, przymusićmuś, przymusićsił, przymusićmuszony przymuszać ndk I, przymusićam, przymusićasz, przymusićają, przymusićaj, przymusićał, przymusićany «wywrzeć na kogoś nacisk, sprawić, żeby ktoś uczynił coś wbrew … Słownik języka polskiego
wydusić — dk VIa, wydusićduszę, wydusićsisz, wydusićduś, wydusićsił, wydusićduszony wyduszać ndk I, wydusićam, wydusićasz, wydusićają, wydusićaj, wydusićał, wydusićany 1. «uśmiercić kolejno wiele istot przez uduszenie, zagryzienie; zadusić» Lis wydusił… … Słownik języka polskiego
wymusić — dk VIa, wymusićmuszę, wymusićsisz, wymusićmuś, wymusićsił, wymusićmuszony wymuszać dk I, wymusićam, wymusićasz, wymusićają, wymusićaj, wymusićał, wymusićany «uzyskać, wydobyć coś od kogoś wywierając nacisk, wymóc coś na kimś; przymusić, zmusić do … Słownik języka polskiego
chandryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, chandryczyć sięczę się, chandryczyć sięczy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uparcie sprzeczać się z kimś, kłócić o coś; także nieustannie mieć żale, pretensje do kogoś, usiłować coś wymóc na kimś ciągłymi kłótniami; … Langenscheidt Polski wyjaśnień
